EN DEFENSA DA SANIDADE PUBLICA

EN DEFENSA DA SANIDADE PUBLICA

sábado, 29 de mayo de 2010

De risa!

Hai un elemento, da xunta de persoal, que está obsesionado polo que aquí contamos. Menudo nivelón ten o meu amigo. Recomendamoslle que non o frecuente tanto, se é que a opinión dos traballadores e traballadoras lle molesta. Porque mal que lle pese este é o sentir do colectivo dos homes e mulleres que dia a dia traballamos na cociña. Non estamos "liberado" de traballar. Non madrugamos só a víspera do primeiro de maio para pendurar catro carteis e repartir panfletos. Madrugamos tódolos dias do ano, que é bastante diferente.
Nunca falamos dos cargos, porque a vanidade non debera ter cabida en ninguén, menos aínda nunha persoa de esquerdas. Cando falamos de Manuel González Moreira, falamos da súa capacidade de traballo, de pedagoxía, e é o que máis importante para mín: un médico con conciencia de clase.
Para min os cargos son algo circunstancial, e no caso que me toca espero non ter que recuncar. Non quero convertirme no que vexo neste elemento. Décadas alonxado do traballo, e agardando un retiro plácido. Para iso sobran xa cos que temos.
Entendemos que o sindicalismo hai de face-lo no propio centro de traballo.

No hay comentarios:

Publicar un comentario