Donos do noso destino!

Aquel que vive de se laiar sen ofrecer unha resposta, sen pelexar,..., non é quen de ser respeitado polos demais.

Aínda hai tempo para mudar esta situacion, para mudar esta tropa que di representarnos.

Hai tempo, e hai de se empregar na idea a tope.

Dende aqui collemos o firme compromiso de intenta-lo.

Porque non face-lo sería o cómodo e irresponsábel.

Hai unha cousa que nos une a inmensa maioría dos traballadores e das traballadoras: temos unha xunta de persoal plagada de inútiles.

Se chegamos con vida a marzo prometemos dar batalla!